Bu hafta köşe yazısı İmge Yurttaştan

Merhaba..

Ben, ailemizi anlatmadan önce bu aileye nasıl dâhil olduğumu ve kopamadığımı anlatmak istiyorum.. 6 senelik kurs ve konservatuar bünyesindeki bale eğitimime son verdiğimde ilkokul 6. sınıfın sonundaydım ve sanatsal etkinliklerimi sürdürmeye aktif olmaya son vermemi istemeyen ailemin desteğiyle -ki bu bunu hayatımı değiştiren büyük bir şans olarak görüyorum- annemin elimden tutup beni Sinan Amcanın yanına, vakıfa ‘’öyleyse tiyatroya başla’’ diyip getirmesiyle bu aileye girdim. o ilk günden sonra da asla ve asla kopmak istemedim ve kopmadım.. bugün insanlar aileme ve bana sosyal hayatım karakterim kişiliğim başarılarım eğitimim ve her türlü konuda iltifatlar söylüyorlarsa, bunları hak edebilmemi sağlayan en büyük etken ailemden sonra ,manevi ailem olan grubumuzun ve öncelikle de Sinan Amca sayesinde kendime kattıklarım ve kazandıklarımdır..şimdi üniversite 1. Sınıftayım, buradaki 7.senem.. ilk geldiğim dönemden beri değişmeyen ilkeler ve bu sevgi temelini oluşturan bağlılık senelerdir aksamadan her gün daha da artarak var olmakta ve başta tüm bu güzelliğin bu harika var oluşun kurucusu yaratıcısı her şeyi olan kendinden çok bizi düşünen ve bu dünyada bir eşinin daha bulunamayacağına inandığımız Sinan Hoca’mız ve destekçilerimiz öğrencilerimiz velilerimiz sayesinde ayakta durmakta..ilkeler diyerek anlatmak istediğim şey şu: biz burada salt teknik sahne eğitimi almak ve ardından da klasik gösterilerden ibaret olmak, dizilerde oynayabilmek, insanların ‘‘madem tiyatro eğitimin var yap bir şeyler de güldür bizi ‘’ laflarına hazır bulunabilmek için var değiliz.. biz burada başta kendimizi geliştirmek hayatımızı var oluşumuzu kendimiz için değerli kılabilmek(emek vermek ve yaratıcı,üretken olmaktan bahsediyorum) ve öğrenmenin sınırının olmadığını bildiğimiz için , sadece tiyatro sanatını değil yaşama sanatını sevme sanatını dostluğu kardeşliği sorumluluk duygusunu hayatımızdaki maddi manevi değerleri birlik bütünlük içinde öğrenmek ve öğretmek için varız..biz tiyatro aşığıyız..çoğumuz küçük yaşlarda o sahneye hocamızın bize aşıladığı cesaret ve güvenle adımımızı attık o tozu yuttuk ve bir daha sahnenin kulisin tiyatronun büyüsünden kurtulamadık ve asla da kurtulmak istemediğimiz için buradayız..tiyatronun sadece tekniğini değil her yönünü iyisini kötüsünü kolayını zorunu içini dışını okuyarak merak ederek ,hocamızın ilkelerinden olan hazır bilgi sunmanın yerine gelişmemizde büyük önemi olan teknikle ,yani araştırarak uygulayarak keşfederek izleyerek tartışarak beyin fırtınası yaparak dinleyerek konuşarak kendimizi ifade etme konusunda gelişmek için çaba harcayarak hayal gücümüzü ufkumuzu genişleterek yaratıcı düşünceyi ön plana çıkararak cesurca kendimize güvenerek sunarak görerek göstererek paylaşarak deneyerek öğrenmek için varız.. bizi biz yapanın tercihlerimiz olduğunu düşünerek, kendimizi sadece okula gitmekle sınırlandırmayarak tiyatroyla dansla müzikle resimle fotoğrafla edebiyatla şiirle sinemayla da ilgilenerek ,özel günlerde annelerimizi babalarımızı unutmayarak bayramlarımızı hep birlikte coşkuyla kutlayarak geziler düzenleyerek gezerek görerek görmek için teşvik ederek destek vererek sosyal etkinliklere katılarak veya sosyal etkinlikler yaratarak geliştirmek için varız.. kendimizi geliştirmeye önem verdiğimiz kadar birlikte olduklarımıza ve onların da gelişmelerine önem vererek küçüğümüz büyüğümüz herkes için her şeyimizi paylaşarak birlikte büyümek ve öğrenmek için varız..biz burada grubumuzdaki insanları rakip olarak görmek ve bir yarışta gibi olmak için değil onları destekleyerek bahsettiğim paylaşımı gerçekleştirerek ama bir yandan da tek rakibimizi kendimiz olarak görerek kendimizle bir yarış içinde olmak için varız.. bir nevi bu paylaşım ve sevgi ortamında sınıflanma ve gruplara ayrılmak bir yana küçük büyük kavramını bile ortadan kaldırmak için varız..ayrıca bu bağlamda ailemize her girenin hem bireysel olarak hem de kendimiz için değerinin öneminin farkındayız, büyüklerimizden de küçüklerimizden de öğrenecek çok şeyin olduğunun bilincindeyiz.. biz burada maddi bir çıkar içinde değiliz, manevi bir paylaşım içindeyiz.. değerli Sinan Hocamız,tiyatromuzun direği, olmazsa olmazı, bugüne kadar bize her konuda destek oldu ve bu günlere getirdi ve geleceğe de götürecek biliyoruz çünkü o bir eğitim aşığı o bizim hem hayat hocamız hem babamız her şeyimiz.. elinden gelenin de fazlasını yapmak için uğraşan bize bu ortamı senelerdir hazırlayan ve tüm bu güzellikleri bize aşılayan öğreten hocamız sayesinde bugün bvsm toyat ve çoget olarak varız..biz bunları gerçekleştirebiliyorsak, hem kendimizi geliştirebiliyor hem de başkalarının gelişimine yardımcı olabiliyorsak, aramıza her katılanın bir daha kopamayacağı bir ortam oluşturabilmiş ve onlara faydalı olabiliyorsak tiyatronun t sini bilmeyeni olsun bileni göreni olsun  küçüklerimize büyüklerimize bu güne kadar sergilenen oyunlarda olduğu gibi ,maddi çıkarımız olmadan, tek istediğimizin insanları beykozu ve diğer yerleri tiyatroyla tanıştırmak onlara güzel şeyler sunmak ve bu sanatın güzelliğini aşılamak olması sonucu ,imkanlar yaratıp gelemeyene gidip göremeyene gösterip bunun karşılığını da oyun sonrası sahneye çıkardığımız ve onlardan biri olduğumuzu gösterip aralarına girip birlikte dans ettiğimiz eğlendiğimiz mutluluğu sevinci paylaştığımız anlarda yüzlerinde gülümseme ve mutluluk duygusunu görerek  alabiliyorsak ne mutlu bize..Sinan Hocamız bunu büyük emeklerle başarırken bize de başarmanın yollarını öğretmekte,ve biz de bunu bu güne kadar hocamızın bize sundukları ve öğrettikleriyle gösterdiği yoldan giderek başarabildik ve hayatımız boyunca da başarmak için elimizden geleni yapacağız.. çünkü bence bundan daha güzel bir şey daha olamaz, çünkü bence anlamlı yaşamak budur. . işte biz böyle varız ve hem hocamız R. Sinan Akbaşak hem ailelerimiz hem de kendi isteğimiz ve çabalarımız sayesinde burada olduğumuz  için çok mutlu gururluyuz ve bu mutluluğu aramıza katılıp duymak görmek yaşamak isteyen bizden biri olmak isteyen herkese de kapılarımızı sonuna kadar açık tutuyoruz..