ATATÜRK İÖOkulu misafirimizdi...

Çok değerli bir katılım, çok 
keyifli bir paylaşımdı...  İzleyici tepkisi müthişti ve pek çoğu gerçek 
anlamda ilk kez tiyatroda oyun izliyordu. Oyun sonrası fuayede servis 
araçlarını beklerken hem öğretmen arkadaşlarla sohbet ettik hem 
öğrencilerle sevgi yumağı oluşturduk. Sanki birbirimizi çok zamandır 
tanıyor gibiydik. Sonrası veli arkadaşlarım ve toyat oyuncuları ile 
trafiği durdurarak öğrencileri karşıya geçirdik servislere binmelerine 
yardımcı olduk. Bu arada servise binerken bir öğrencinin 
öğretmenine‘örtmenim hayatımda seyrettiğim en güzel oyundu 'deyişi tüm 
yorgunluğumuzu aldı, ama bir takım çağrışımları da beraberinde 

Aklıma da okullarda sergilenen, üç beş dekorun arasına sıkıştırılmış 
eğreti oyunlar ve salona üst üste tıkıştırılmış çocuklarda gelmedi 
değil. Aslında bu konuda çaba sarf etmek ve bu düzeni bozmak da 
istiyorum… Şimdilik buradan sesleniyorum; Sevgili sanatçı! arkadaş... 
Bir salona tıkıştırılmış nefes bile alınamayan ortamlarda çocuklara 
tiyatro adına sunduğunuz gösteriler aslında eziyet ayrıca tam anlamıyla 
çocuklara, beğenilerine ve zekalarına hakarettir. Onları ‘tiyatro mu 
tövbe… Bir daha seyretmem’ durumuna sokuyor ve belkide hayatları boyunca
 tiyatrodan nefret eder hale getiriyorsunuz. Bu sizin geçim kaynağınız 
ise daha özenle saygıyla yaklaşarak hazırlanınız. Unutmayınız ki 
karşınızdakiler ‘çocuk’ değil, küçük insanlardır. Sanatsal ve kişisel 
saygıyı hak etmektedirler.

 FOTOĞRAFLAR İÇİN   TIKLAYINIZ

Yazar	Mesaj Konu Arama Konu Seçenekleri Yanıt Yaz Yeni Konu Oluştur Konuyu Yazdır
terapist Üye Profili Üyenin Mesajlarını Bul Yönetici Kayıt Tarihi: 01.Ocak.2007 Aktif Durum: Aktif Değil Gönderilenler: 1803	Alıntı Cevapla Konu: ATATÜRK İÖOkulu misafirimizdi... Gönderim Zamanı: 22.Nisan.2012 Saat 12:35
	Çok değerli bir katılım, çok keyifli bir paylaşımdı... İzleyici tepkisi müthişti ve pek çoğu gerçek anlamda ilk kez tiyatroda oyun izliyordu. Oyun sonrası fuayede servis araçlarını beklerken hem öğretmen arkadaşlarla sohbet ettik hem öğrencilerle sevgi yumağı oluşturduk. Sanki birbirimizi çok zamandır tanıyor gibiydik. Sonrası veli arkadaşlarım ve toyat oyuncuları ile trafiği durdurarak öğrencileri karşıya geçirdik servislere binmelerine yardımcı olduk. Bu arada servise binerken bir öğrencinin öğretmenine‘örtmenim hayatımda seyrettiğim en güzel oyundu 'deyişi tüm yorgunluğumuzu aldı, ama bir takım çağrışımları da beraberinde Aklıma da okullarda sergilenen, üç beş dekorun arasına sıkıştırılmış eğreti oyunlar ve salona üst üste tıkıştırılmış çocuklarda gelmedi değil. Aslında bu konuda çaba sarf etmek ve bu düzeni bozmak da istiyorum… Şimdilik buradan sesleniyorum; Sevgili sanatçı! arkadaş... Bir salona tıkıştırılmış nefes bile alınamayan ortamlarda çocuklara tiyatro adına sunduğunuz gösteriler aslında eziyet ayrıca tam anlamıyla çocuklara, beğenilerine ve zekalarına hakarettir. Onları ‘tiyatro mu tövbe… Bir daha seyretmem’ durumuna sokuyor ve belkide hayatları boyunca tiyatrodan nefret eder hale getiriyorsunuz. Bu sizin geçim kaynağınız ise daha özenle saygıyla yaklaşarak hazırlanınız. Unutmayınız ki karşınızdakiler ‘çocuk’ değil, küçük insanlardır. Sanatsal ve kişisel saygıyı hak etmektedirler. FOTOĞRAFLAR İÇİN TIKLAYINIZ