Tiyatro yaşamın aynasıdır... Ana Sayfa
Forum Anasayfası Forum Anasayfası >19 - ZİHİN FUKARA OLURSA FİKİR UKALA OLUR >Öylesine söylemek istedim
  Yeni Mesajlar Yeni Mesajlar
  SSS SSS  Forumu Ara   Kayıt Ol Kayıt Ol  Giriş Giriş

Kilitli Forumgelecek? geçmiş? farkında değiliz

 Yanıt Yaz Yanıt Yaz
Yazar
Mesaj
  Konu Arama Konu Arama  Konu Seçenekleri Konu Seçenekleri
smt-gnr Açılır Kutu Gör
Kıdemli Üye
Kıdemli Üye
Simge

Kayıt Tarihi: 23.Ocak.2009
Konum: öğrenci
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 143
  Alıntı smt-gnr Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Konu: gelecek? geçmiş? farkında değiliz
    Gönderim Zamanı: 19.Eylül.2010 Saat 16:45
  
       ilk okul sıraları, büyüdüğümüzde aklımıza gelince yüzümüz tebessümle dolar. Yüreğimizi, büyümenin tatlı gururu ve bir okadar da üzüntü duygusu sarar.
       Şöyle bir düşündüğümüzde, şimdilerde dizlerinizde kabuk bağlamış yaraları soydunuz oldumu hiç?  Yarın arkadaşınıza gösterip hava atacağınız bir şeyi beş dakika içersinde kırılması pahasına onunla paylaştınız mı? Kavga edip küstükten sonra, küs mü? barış mı? diye sorup her seferinde barışı seçiyor musunuz? her öğrendiğiniz yeni kelimeyi, arkadaşınızın kapısına koşarak giderek ona da bu nedemek diye sorup heyecanınızı paylaşıyor musunuz? bahçenize çiçek dikerken, sizin yanınıza gelen arkadaşınızla çiçeklerden biri sizin, diğeri arkadaşınızın evi olup çiçeklerin arasına bir yol yapıp diğer arkadaşınızın çiçek evine giderek oynadığız, sadece size ait olan kurgu oyunlarınızı oynuyor musunuz ? 
         Bazen hangisi daha doğru bilemiyorum çocukken bilmedeiğimiz çok şey var diyoruz. Ama çoçuklarımızın bildiği oyunları oynamayı bilmiyoruz. Toprağın üzerine basit bir şehir krokisi çizip, oyuncak arabamızla o, krokide şehir tutu atamıyoruz. arkadaşlarımıza oyun oyun oynamak, onunla zamanı geçirirken hayatımızdan an'ı onun la paymaşmak (hiç bir çı kar ol mak sı zın  ke yif ten baş ka) gözüyle bakamıyoruz...
           Çıkarlarımız doğrultusunda hareket etmekten başka birşey yapamıyoruz. Sevgi için atılan bir adımın boşa gittiğini düşünüyoruz, aldığımız karşılığın somut bir madde olmadığı için... Bİr liranın yerini, bir parça sevginin yada fedekarlığın yada tebessümün yada minnettarlığın yada bir teşekkürün doldurduğuna inan madığımızın için : biz çoçuk olamıyoruz.... VE, çocuk olamadığımız için  iki, üç çoçuğun bir araya geldiklerinde, hangi güzellik ve hangi sevgiyle o an'ı paylaştıklarını onları dikkatle izlerken bile anlayamıyoruz....
         Çoçular için; bazen bir sıcak gülümseme ile sokaktan geçerken, nasılsın ne yapıorsun diyen bir abi yada ablanın onlara bir hediye vermek gibi bir  mutluluk verdiğimizin farkına bile varamıyoruz.... Da çoçuklarımızı br çikolata ile mutlu etmeye çalışarak onlarıda kendimiz gibi çıkarcı yapıyoruz....
         Ve bu yüzden mutsuz bir düyada yaşıyoruz......
 
                                     samet güner
         
    @@@@ baleva @@@@
        +smt-gnr+
Yukarı Dön
 Yanıt Yaz Yanıt Yaz

Forum Atla Forum İzinleri Açılır Kutu Gör

Bulletin Board Software by Web Wiz Forums® version 9.50 [Free Express Edition]
Copyright ©2001-2008 Web Wiz

Bu Sayfa 0,098 Saniyede Yüklendi.