MEVSİM... KEMAL ARTÜZ

MEVSİM

Mevsimler hepten değişti,

Bak bir Toroslara, ah içinde zirveler.

Aylardan Aralık; kara, buza hasret.

Bir yanımız dağlarda ,bir kıyımız deniz,

Sıcağa kesmiş her yanımız.

Aklımda gelgitler,

Oysa içim şeffaf, herkese açık.

Doğada yalan yok, sürpriz çok.

Çınar dökemedi  henüz yapraklarını,

Oysa iki ay kaldı yeni filizlere.

Ne ilkyaz adam gibi, ne de kışlar kara

Mevsimler zıvanadan çıktı, ben çıkmışım çok mu ?

Ya fesleğenler kokuya kesmezlerse kırları,

Ya begonviller yakmazlarsa heryanı,

Ya ben vaktinde dönemezsem eve.

KEMAL ARTÜZ