Tiyatroya dair"BİR DERS"

30 / 12 / 2008 tarihli çalışmamız. Perşembe günleri yaptığımız çalışmalarımızı bu hafta yılbaşı nedeni ile Salı gününe aldık. Bu hafta birçok arkadaşımız elinde bir yazı, hikaye, tirad, oyun veya bir öykü ile gelmişti. Açılışı hocamız yaptı. Yaşanmış bir hikaye, ( kendisinin  yaşamış olduğu bir hikaye ) okudu. Teker teker herkes elindeki çalışmasını okudu, anlattı. Arada hocamız yine başından geçen bir olayı anlattı. İnsanın hatalarından ders çıkarması gerektiğini vurguladı ve daha ne çok öğrenecek şeyimizin ve bunun bir ömür boyu öğrenmekle bitmeyeceğini söyledi. Gerçekten de öyle. O kadar çok bilmediğimiz şey var ki… Sonra vedalaşırken herkes birbirine iyi seneler dileğinde bulundu. Sarıldı. El sıkıştı.    

 

Düzenleyen bekir - 16.Şubat.2009 Saat 15:16

25/12/2008 tarihli çalışmamız. Bugün bütün arkadaşlarımız tam olarak katıldılar. ( İşlerinden dolayı mecburen katılamayan arkadaşlarımız vardı. ) Keşanlı Ali Destanı adlı tiyatro oyununu konuştuk, yorum yaptık, eleştirdik. Kendi düşüncelerimizi, fikirlerimizi dile getirdik. Hocamız bizden sahnede sesimizi kullanmamızı ve bunu küçük bir oyun, şiir, tirad veya yazı ile beden dilimizi kullanarak göstermemizi istedi. Daha önceden de istemişti. Biz biraz çekindik veya ilgilenmedik. Sadece iki arkadaşımız küçük bir şiir ve bir tirad okudu. Bu hocamızı biraz kırdı. Sonra hocamız kendi çalışma şartlarını anlattı. Zamanında nasıl uğraştıklarını. Daha sonra sahnede telefon konuşmaları hakkında doğaçlama yaptık. Sinir etme ve edilme hakkında. Çok güzel geçti. Hocamızı kırmaya hakkımızın olmadığını düşünüyorum ve bundan sonra elimden gelenin fazlasını yapacağıma eminim. ( Tüm arkadaşlarım böyle düşünüyordur bence. ) Evet artık tiyatro da yırtık olmanın yollarını daha iyi kavramalı ve uygulamalıyız. Yapmamız gerekenler için yırtınmalı, uğraşmalı, görmeli, uygulamalı, bilmeliyiz. ( Yırtınma kelimesinin tiyatro da ki anlamı Hocamız tarafından bize açıklanmışıtr. ) Şimdilik bu kadar.

Düzenleyen bekir - 27.Aralık.2008 Saat 10:00

Dün akşam seyrettiğimiz Keşanlı Ali Destanı mükemmel bir oyundu. Oyunculuklar muhteşemdi. Ses bana da az gibi geldi daha doğrusu orkestra oyuncuların sesini pek çok kez kapattı şarkıların bazı sözlerini anlayamadım ama yine de çok keyif aldım. Her silah patladığında istemeden havaya sıçradım. Niyeyse çok fazla tepki verdim. Savaş Barutçu'nun başrolde olduğunu zannediyodum ama değilmiş  Engin Alkan'ı tanıyordum oyuncuların resimleri arasında görünce çok sevindim ve şaşırdım hiç kabadayı gibi canlandıramadım gözümde ama Keşanlı Ali'yi çok iyi canlandırdı bir ara ışıkçı ve orkestrayla konuşması güzel bir değişiklikti oyunun orjinali mi bilmiyorum tabii. (Bu arada Savaş Barutçu - çıkartamayanlar için - kirli sakallı, uzun kahverengi cübbeli ve Ali'ye kumpas kuran sarhoş adamdı.) Arda Aydın genç yeteneklerden en sevdiğimdir. O da muhteşemdi. Pek çok rolde oynadı ama hepsinde de çok başarılıydı. Ve tabii sesi... Ayrıca Zilha'yı oynayan Meriç(soyadını bilmiyorum) de genç bir oyuncu olmasına rağmen çok başarılıydı. Şerife Abla'nın oyunun başındaki diyafram gösterisi(öyle diyorum çünkü çok güçlü bir diyafram kullandı gerçekten) gerçekten süperdi. Ve diğerleri.. özellikle Ali'nin diğer arkadaşları ki oyunun en büyük komedi unsurları onlardı  Adını hatırlayamadığım bütün oyuncuları can-ı gönülden kutlar, sinan hocacıma tekrardan teşekkür etmeyi kendime bir borç bilirim efendim

18/12/2008 tarihli çalışmamız. Çalışmamız öncesi hocamızla sohbet ettik biraz. Hep beraber gittiğimiz ( bazı arkadaşlarımız gelemediler ) '' KENDİ GÖK KUBBEMİZ '' tiyatro oyunu hakkında konuştuk. Aslında hocamız konuştu, biz sustuk ve söylediklerini anlayarak onayladık. Bizden beklediği bence bunun tam tersiydi. Bizim oyun hakkında konuşmamız ve hocamızın söylediklerimizi onaylaması gerekiyordu. ( Doğruları tabi ) Bunu kendi adıma söylüyorum tabi, bu benim düşüncem. Öğrenmenin en iyi yolu cevabı kendimizin bulması. Hocamız bize bilgiyi altın tepside sunuyor, biz onu almasını ve kullanmasını henüz tam kavrayamadık sanırım. ( Bu da benim düşüncem ). Bize çok güzel bir hikaye anlattı. '' Karga hikayesi '' dedi adına. Buradan size onu anlatmayacağım şimdi ama eminim yakında burada bulabileceksiniz. Oradan aldığım ders yetti bana. Sonra doğaçlamanın önemini, hayatımızdaki vazgeçilmezliğini konuştuk. Uygulamasını sahnede yapmaya çalıştık. Öğreneceğimiz çok şey var daha, bizimle birlikte sizinde tabi.