Hayatın enerjisi herkese göre farklıdır. Benim enerjim çocuklarım (tabii artık torunlarım da)  ve sizin çocuklarınızdır. Yaşamımın kalitesi bu bahsettiğim güzelliklerin pırıldamasına bağlıdır. Onlar benim ateş böceklerimdir. Siz hiç ateş böceği gördüğünde içi kıpır kıpır olmayan biriyle karşılaştınız mı? Mümkün değil o minicik canlı, o tarifi zor pırıltı inanılmaz enerji verir insana. İşte çocuklar benim ateşböceklerimdir.

Yılmaz Erdoğan ve  Demet Akbağın 'Sen hiç ateşböceği gördün mü adlı oyununu analım ve çocukların benim ateşböceklerim oluşunu açalım mı?O kuzucuklar bir şey başardıklarında nasıl pırıldarlar fark ettiniz mi? Hele ki kendi başlarına ve ilk defa başardılarsa, sizin için muzurluk olsa bile onlar için mutluluktur. Hemen pırıl pırıl olurlar. Özledikleri birini gördüklerinde, istedikleri birşeyler olduğunda, karınları doyduğunda, uykusu gelip de uyuduğunda hep pırıl pırıldırlar. Gözleri kapalı nasıl pırıldıyor diye sorarsanız ki sanırım sormazsınız o pırıltı sevgiyle bakınca görülen bir mucizedir.

Pekiii,  pırıltı böylesi bir güç, bir değer ise çocuklarımız hep pırıldıyorlar mı?... Hayır... Neden? Pırıldamak bir enerji gerektiriyor bu enerjiyi düzenli  karşılayamıyoruz.  Enerjinin vardan yok, yoktan var edilemeyeceğini, açıklayan deneylere dayalı bir fizik yasası var.

O halde çocukların yaşam enerjisi  hep diri tutulmalı. Bu aynı zamanda kendi yaşam enerjimizin sürekliliğini oluşturacaktır. Pek çok uzman görüşü paylaşıp bilgiler eklemek çok güzel de ben yaşadıklarımdan aktarmak isterim.

Çalışmalarımıza yeni, hatta biraz da zorla başlatılan bir güzel kızım çıkışta annee... çok güzeldi, söylenilen her şeyi yapabildim...  Annesine böyle  koştu. çok mutluydu.  Yapabiliyor olmak öğrenmenin ilk basamağıdır.

Yıllarım ve bu konudaki çalışmalarım bana şunu öğretmiştir... Karşındaki bir çocuk... Onu izle ve ondan kesinlikle yapabileceği bir şeyi  iste, yapınca kutla. Sonra oluşmaya başlayan sana ve kendine güveni ile yavaş yavaş öğrenmenin dozunu arttır. İnanın bu doz artırımı çok hızlı gerçekleşecek, güveni gelişen çocuk  öğrenmeyi tutku haline getirecektir. Eleştiri gerekiyorsa kaçınma ama asla incitici olma. Eleştirinin sonunda yine kutla... Ölçüsü kaçmadıkça zarar gelmez ama her başarısında kutlama bekler hale getirme... Nasıl yapacaksın? Basit, çocuk samimiyetine güvenecek. Her birliktelik enerji depolaması haline gelecek.

Ya tersi olursa... Matematik öğretmeni yeni senenin kitabına ve konusuna giriş yaptı... Güzel,  görevi belki de bu ama geçen sene matematik öğretmenleri yoktu. Tam üç ayı boş yani çok eksik geçirmişlerdi. Öğretmen devam etti. Sonra  Veli toplantısı, yakınma...  Geçen yılın öğretmeni çok eksik bırakmış...  Çocuk: Matematikten nefret ediyorum. Veee biz her şeyi eleştirmenin, olmamış demenin mazeret üretmenin temellerini gayet güzel attık.

Bir yaşanmışlık eklesem... Eşim rahatsızlandı ,hastaneye ulaştırdık. Beyin MR tetkikinde ciddi büyüklükte bir tümör tespit edildi. Uzman çağırıldı, Derhal ameliyat edilmesi lazım ancak hastanemizin imkanlarını aşar ben yapamam deyince üniversite hastanesine ulaştık. Ameliyat oldu,ertesi günü yürüdü, iki ay içerisinde belirtisi bile kalmadı. ilaç ve rapor için yöre hastanemize  geldik. Tesadüf ilk doktorumuzla  karşılaştık. Yeni çekilen MR baktı ve parçanın ciddi bir kısmı duruyor ben olsam hepsini alırdım şeklinde pazar muhabbetiyle beni kahretti...  Yaaahu 'Ben yapamam' demiştin sonra 'Böyle ameliyat mı olur', ben olsam... diyorsun

İşte o yaşam enerjisini koruyamadığımız hatta mahvettiğimiz çocuklar böyle karşımıza çıkıyorlar, çıkacaklar.

Usta bakıyor bu sıva olmamış diyor, eleştirmen kitabı beğenmiyor, çiçekçi doğadan üstün gelecek,  kaynana yemeği beğenmiyor,  kayınpeder?onlar iyidir yahu...  koca karıyı, karı kocayı beğenmiyor siyasetçi...  onlar hiçbir şeyi beğenmiyor  belki de olay buradan başlıyor dur karıştı...

Beğenmemek herkesin hakkı ama olmamış denmemeli, eleştiri herkesin hakkı ama kırmamalı,iltifat herkesin hakkı ama yalakalığa ulaşmamalı, Ateş böcekleri pırıldamalı, ekstra çaba gerekiyor bazen... olsun  uğraşılmalı... 

Yazmak herkesin hakkı, yazmalı ama  uzatmamalı.

R.Sinan AKBAŞAK

Lütfen 'TIK'lar mısınız